Aan het begin van de 19e eeuw begon het postkoetsverkeer over de Arlberg. Ook de actieve herbergier Johann Josef Fritz was actief in het transportbedrijf. In 1818 werd hij benoemd tot keizerlijk-koninklijke postmeester. Hiermee werd de oude herberg een postkantoor.
De met veren versierde postiljons, verantwoordelijk voor het vervoer van brieven en postreizigers, zaten op de hoge bokken van de gele postkoetsen. In Stuben werden de paarden gewisseld. De postweg moest binnen de aangegeven tijd worden afgelegd. Voor elke gemiste halve uur werd 5 Kreuzer afgetrokken.
Bij het zogenaamde "Posteck" lieten de koetsiers de zweep knallen, net zo vaak als er gasten in de postkoets zaten. Dit was voor de "Post" in Stuben het teken om een overeenkomstig aantal maaltijden klaar te maken. In 1884 reed na de bouw van de Arlbergspoorlijn de laatste postkoets door Stuben.
Op het huidige menu staan traditionele Oostenrijkse gerechten die al in de tijd van de postkoetsen werden geserveerd, maar ook creaties met internationale recepten gemaakt van lokale ingrediënten.
